Hoe vernieuwende dingen ontstaan...

In onze Westerse wereld worden nieuwe dingen meestal bedacht en dan gepland volgens een stap-voor-stap plan. Echter om werkelijk nieuwe dingen te laten ontstaan is op deze manier erover nadenken niet genoeg.
Dat moeilijke woord – emergentie – duidt op iets dat ontstaat omdat er een verbinding is tussen verschillende, goed verbonden elementen. Dit soort van co-creatie kan je niet echt op voorhand plannen, het ontstaat eerder uit de kwaliteit van de relaties.
 
Dus als je uitkijkt naar dit soort co-creatie is het best om de juiste condities ervoor te creëren.
En wat die condities dan wel zijn?
Verbinden, bij mekaar komen, in gesprek raken, passies bij mekaar brengen, luisteren enz.
 
Zo ontstond recent de volkskeuken in Diest, en ze gaat van start op Buurland!
De cv Citadel Diest had eindelijk het officiële contract vast als ‘regisseur van de tijdelijke invulling’ (het is een héél lang verhaal, maar dat is voor een andere keer) en dat moesten we toch vieren als vzw Kwartiermakerij!?! Gewoon een gezellige avond ‘bij pot en pint’ zoals dat heet.

Van een vraag aan L. (die kookt voor feesten) of ze voor Buurland kon koken, pikte T. er op in met een vraag of we niet ook een Volkskeuken konden starten in Diest, net zoals L. ook in Aarschot doet. Waarop ik voorstelde: kunnen we dat dan niet starten tijdens Buurland?
Van het één kwam het ander, A. bracht 8 anderen mee naar ons eerste overleg, en voila: de Diestse Volkskeuken is geboren! Er zijn al enthousiastelingen die korting hebben bekomen bij de plaatselijke kringwinkel voor borden en bestek en dergelijke en meer en meer mensen melden zich aan om op één of andere manier te helpen (zoals dit aanbod van snijplanken en houten lepels!).

Bekeken vanuit een andere hoek, een ander soort conditie kan zijn: initiatief nemen en een punt in de tijd vastzetten waarrond anderen zich kunnen verzamelen. Zoals mijn beslissing dat het tijd is om Buurland in het leven te roepen en vervolgens de beslissing dat Buurland doorgaat op 13 en 14 sept. en ineens contacteer ik mensen  die ik wel een beetje ken, of die ik vaak ben tegengekomen op één of ander evenement of waar ik samen mee achter de toog hebt gestaan. En dan blijkt dat ik werkelijk kan bouwen en vertrouwen op die vrij losse band om één en ander echt af te spreken. En zo het LeerFestival mee gestalte te geven!

Dit weefsel van relaties is een vruchtbare grond waarin vele zaadjes kunnen kiemen én goed kunnen groeien. Daarnaast zie ik nog het weefsel van de cultuur - wat we als normaal beschouwen van hoe we de dingen doen: recyclage, biologisch eten, inclusie, dialoog, … ) en dan is er nog het verhalenweefsel… allemaal nodig denk ik om onze nieuwe plantjes werkelijk te laten uitgroeien tot een stevig ecosysteem.
Meer daarover later!