 Geen Zeurland, maar Buurland. Dat is wat Geertje B. zei in de eindronde van het LeerFestival in september. Er werd geopperd om Buurland als een ‘merk’ te gaan gebruiken; een merk dat garant staat voor een bijzondere, unieke sfeer waar het goed vertoeven is voor doeners en dromers van de nieuwe wereld. Marianne S. beaamde dat we Buurland kunnen zien als een belichaamde verbeeldingsoefening; nadat ik Fredo De Smet hoorde zeggen dat we vooral falen in onze collectieve verbeelding. ‘Een belichaamde verbeeldingsoefening’ - ligt niet echt goed in de mond - maar het zegt wel dat we hier-en-nu kunnen experimenteren met een nieuwe leef- en werkcultuur, samen. Nog anders: wat als Buurland een Vlaams, regeneratief leerecosysteem wil zijn, om transitie te vergemakkelijken, door doeners en denkers dichter bij zichzelf en bij mekaar te brengen? Een leerecosysteem (LES, voor sommigen het woord van de dag!) wil zeggen: vooral samenkomen om samen te leren. Zo’n systeem heeft andere processen en andere modellen nodig dan vroeger. Niet experten op een podium, maar een context scheppen voor zelf-organisatie en gezamenlijk leren. Een context van zorgen, op vele fronten en in vele dimensies. ‘Zorgzaam voor verbindingen’ in plaats van ‘gewin voor mijzelf’. Drie onderliggende principes van BuurlandHier een poging om het recept van Buurland te vatten in 3 principes: Gemeenschapsvormend - Het relatieweefsel versterken
 Wat is er nodig om die drie principes waar te maken? De ruimte van mogelijkheden openen, vasthouden én open houden - een plek en ruimte waar mensen kunnen landen, die zowel robuust en duidelijk is als zacht en uitnodigend. Een welkom zoals in een kraakpand; een allegaartje van allerlei tweedehands stoelen en tafels maar wel met een bloemetje op tafel. Uitnodigen tot en vrijheid geven aan mee-makers, zowel in de voorbereidingsfase als in het festival zelf. We gaan allemaal door periodes van meer actie en dan weer minder energie; normaal. Je mag ook in het gras liggen - en er is dus ook gras en er zijn ligzetels; én er is een bar, én een terras én ook verschillende ruimtes die uitnodigen tot verschillende activiteiten. Ook ziek zijn mag en kan, niemand kijkt ervan op dat je het vandaag moeilijk hebt… er is rust en vrijheid zodat je je harnas kan loslaten. Dit soort ruimte - letterlijk en figuurlijk - open houden vereist dat er iemand, of verschillende mensen, dit ‘vasthouden’, wat heel iets anders is dan regeltjes of reglementen opstellen. Geloof en vertrouwen in de capaciteit van mensen - zonder precieze verwachtingen: al deze trekkers, doeners, denkers, hoeders van plekken en initiatieven zijn zelf al door een proces gegaan van vallen en opstaan, van verschillende pogingen om zich te onttrekken aan het heersende, Westerse maatschappij-verhaal. Dat is geen klein bier want je glijdt er zo gemakkelijk terug in! Ieder van die mensen heeft een schat aan ervaringen en potentieel waar we op kunnen bouwen. Sterker nog: de synergie van al deze ervaringen en dromen is het fundament van de cultuur die we voor ogen hebben. En wat als er onvoorzien een gat valt in het programma? Er is genoeg capaciteit en genoeg welwillendheid aanwezig om samen, ter plekke, iets te creëren! En ‘t was nog plezant ook, én diepgaand! Zo zagen we een gedeeld verantwoordelijkheidsgevoel ontstaan: meerdere mensen die de ruimte open hielden, meerdere mensen die samen in een mum van tijd alles opruimden... Duidelijk doel én openheid in hoe het zich zal manifesteren Een ruimte openen is niet hetzelfde als ‘ieder mag doen wat ie wil’. Buurland had duidelijk voor ogen wie we wilden bereiken: de doeners, dromers, denkers die de wereld beter willen maken; ongeacht in welke sector ze zich bevinden - vandaar het idee van ‘buren’. Het was ook héél duidelijk dat we geen presentaties wilden: wél verhalen uit het leven gegrepen, wél dingen aan den lijve ondervinden en diepgaande dialogen over vragen die er echt toe doen. Alles in een totaal open ruimte, zonder te moeten inschrijven voor een bepaalde sessie. Dus ieder was in het ongewisse over hoeveel mensen hier of daar zouden opdagen. Blijven mensen plakken in de herberg of op het terras? Gaan ze op tijd naar een sessie, of niet? Vertrouw dat het leven gaat waar het op dat moment naar toe vloeit. En velen waren erg enthousiast over het hele gebeuren! Geloof en vertrouwen in de (onzichtbare) emergente ontwikkelingen: Lang geleden leerde ik uit een wetenschappelijk artikel dat het de kwaliteit van de relaties tussen de elementen is, wat maakt dat er sneller emergentie kan optreden. Er zijn vele dingen gebeurd die we niet weten… en dingen die we ter plekke konden waarnemen: De verbazing: diepgaande gesprekken zonder schaamte of schuld De vloeibaarheid: had jij al een DJ gezien die mee enthousiast op de dansvloer komt? De ont-wikkeling: iemand die voor het eerst haar lange haren losmaakt om te head-bangen én zich later afvraagt waarom ze dat niet eerder deed? Nadien: Wie ging waar op bezoek? Wie heeft anderen hierover verteld? Wie heeft haar ja-bon uitgedeeld en/of geïnd? Wie kwam je nog tegen op een andere plek of samenkomst? En dan de vraag waar we naartoe evolueren: Waar kan samenwerking tot creatie leiden??
1 Opmerking
  De sessie van Kees Klomp tijdens Buurland –LeerFestival had bij velen een sterke indruk achtergelaten. Er waren veel mensen in die cirkel, zoals de foto toont, ook al hadden we het tijdstip moeten verschuiven. Uit de beschrijving van de sessie:
"Ondanks vele moeilijkheden is het goede nieuws dat we onze basale levensvooronderstellingen kunnen veranderen. We kunnen in iets anders leren geloven. We kunnen ons leren identificeren met andere bestaansverhalen! Niet Revolutie maar Dissolutie creëert impact. Deze mensen veranderen het systeem door zich te onttrekken aan de almacht van het geconditioneerde denken en doen. Ze geloven gewoon niet meer in het verhaal wat dit huidige economische systeem manifesteert." Eén van de impulsen die daar ontstond kwam vanuit de bedenking die Mischa V. zich maakte: dat verhaal van ineenstorting, het vinden van je eigen, betekenisvolle acties en dan die versterken (Kees zijn woorden zijn: immersie, dissolutie en amplitie) ken ik nu wel… Maar wat doen we er aan? Hoe doen we dat? Vandaar zijn uitnodiging om een hele dag met Kees te werken in een ‘masterclass’ – of liever: een hele, lange namiddag met vooraf een lunch en ook een gezamenlijk avondmaal (nov.’24). In de amplitiefase van de workshop, werd ons gevraagd verhalen over de toekomst te bedenken, zonder te vervallen in doemdenken en zonder te vervallen in het al te rooskleurig maken. Dat deden we in groepjes van drie. Daaruit kwamen volgende woorden naar voor: Een deelneemster vroeg aan ChatGPT: schrijf een tekst over samenleven met deze woorden, en voegde deze foto toe. Dit is wat ChatGPT schreef: "Samenleven betekent meer dan alleen nabij elkaar wonen; het gaat om het bouwen van een gemeenschap waarin *menselijkheid* centraal staat. Door *diversiteit* te omarmen, leren we elkaar beter begrijpen en waarderen. Samen kunnen we een *plaatsgebonden* band creëren, of het nu binnen een straal van 2 km is of wereldwijd, door betekenisvolle relaties op te bouwen. Een verbonden samenleving draait om *delen en overvloed*. Door wat we hebben te delen, creëren we een overvloed aan mogelijkheden voor iedereen. Het vraagt om *bewustzijn* en *morele ambitie* om keuzes te maken die niet alleen onszelf, maar ook anderen ten goede komen. In een zorgzame gemeenschap nemen mensen deel in plaats van alleen te consumeren; het gaat om *participeren* en actief bijdragen. Door samen te leren en te groeien, brengen we *heling* in onszelf en in onze omgeving. Dit is hoe we een toekomst bouwen die niet alleen genoeg is, maar ook werkelijk vervullend." Participeren en actief bijdragen... inderdaad kernwoorden voor de Buurland-cultuur die wij voor ogen hebben. En zoals op het bordje op de foto bovenaan - een uitspraak die zowel geldt voor de evenementenhoek van de citadel als voor die gemeenschap die we voor ogen hebben, waar menselijkheid centraal staat: "werk in uitvoering"!  Het Buurland-LeerFestival, de tweedaagse is voorbij (foto tijdens de eindronde).
Vele positieve reacties bereikten ons over rimpelingen die uitwaaierden... bezoekjes gebracht, samen een wandeling gemaakt, een prachtige blogpost over Ordinary Magic, verhalen over geraakt zijn, en over hoop, en gemeenschapszin en toch helemaal jezelf zijn. Het was goed, het was simpel, het was inspirerend, het was veel, het was bijzonder, het was uniek. Wij, de groep die al die maanden het vuur had warm gehouden, - de Vuurgroep - waren content. Vele deelnemers waren zeer tevreden. En ook: “Mooie mensen die hier naartoe komen.” De unieke Buurland vibe heeft vele ingrediënten. Hier een opsomming in willekeurige volgorde:
Eén van de commentaren: “Boeiend om zo een dag mee te nemen naar het dagdagelijkse: kwaliteit over kwantiteit, in (echte) verbinding, van elkaar leren, over de schotten heen kijken, samen - en niet omdat het geld oplevert, maar omdat het goed en zinvol is.” Over de hokjes heen kijken, dat was zeker één van onze bedoelingen. Van elkaar leren zeker ook! En het relatieweefsel versterken zat er overal mee ingeweven. Geboren uit een frustratie dat klassieke conferenties te weinig de collectieve wijsheid proberen te vatten, en vrij ‘droog’ blijven, was deze tweedaagse veel meer participatief, creatief en open voor eigen inbreng. Ja, het kon nog beter uiteraard. (zie verder) Een andere reactie: “Wat een mooi gebeuren! Zo veel fantastische mensen (helpers en deelnemers), toffe locatie, boeiend programma (bijna té veel, maar ja er is ook veel!) en super lekker eten! Dus ja, op naar de volgende (in welke vorm dan ook).” En die vorm begon zich al af te tekenen in de laatste eindronde: Kunnen we geen Buurland popup-café’s organiseren? Of een soort Buurland-brand maken? Koen en Anje van de Broeikas lieten het meteen broeien – en daar is reeds de uitnodiging voor zaterdag 16 nov: Van ‘eiland’ naar ‘Wij-land’; toegespitst op de vragen: Hoe laten we ons project of onze plek nog meer leven? Hoe kunnen we ‘andere’ mensen betrekken? En uiteraard zijn er nog vragen die blijven liggen:
Al bij al zijn we heel tevreden over deze tweedaagse. En nu volgt nog het echte experiment: hoe laten we de vonken verder verspreiden, hoe kunnen we de rimpelingen opvangen en nog versterken in de komende maanden? Je hoort nog van ons!  HOE WE WILLEN SAMEN-LEVEN EN -WERKEN
We willen je graag iets vertellen over waar Buurland voor staat en hoe we samen leven en samen werken tijdens dit evenement. Het Leerfestival is een unieke mix van een traditionele conferentie, waar je normaal gesproken blijft zitten in een sessie, en een ontspannen festival, waar je vrij bent om te komen en gaan zoals je wil. Hoe jij deelneemt, is helemaal aan jou. Duik diep of proef van alles een beetje Wil je je helemaal verdiepen in één thema of workshop? Dat kan! Je bent van harte welkom om de diepte in te gaan en je volledig te engageren voor die gesprekken en sessies die jou het meest aanspreken. Misschien hou je ervan om van alles wat te proeven, of heb je behoefte aan een pauze, wat ontspanning of een onverwachte ontmoeting. Dat kan ook! Vrije keuze en eigen ritme We werken volgens de principes van Open Space Technology. Dit betekent dat je vrij bent om te kiezen waar je wil zijn en wanneer je wilt wisselen van activiteit. Hierbij kunnen twee rollen je inspireren:
De Wet van de Twee Voeten We volgen ook de Wet van de Twee Voeten, die simpel zegt: als je niet leert of niet bijdraagt, gebruik dan je voeten en ga ergens heen waar dat wel gebeurt. Je hoeft je niet te excuseren of iets uit te leggen. Of je nu weggaat of aansluit, het gesprek gaat verder, en nieuwe deelnemers pikken vanzelf op wat ze nodig hebben. Praktisch Voor sommige workshops geldt een minimum of maximum aantal deelnemers. In sommige gevallen kan de workshopgever een ‘gesloten deur’-principe hanteren zodra de activiteit begint. Dit zal duidelijk aangegeven zijn bij de ingang van de ruimte. Dus, waar je ook zin in hebt – diep duiken of juist ontdekken – Buurland biedt je de vrijheid om het op jouw manier te doen! Open ruimte Het programma zit boordevol boeiende activiteiten en interessante gesprekken. Toch is er ook ‘open ruimte’ gehouden in het programma voor wat door jou – of samen met anderen? - wil ontstaan. Misschien voel je je aangesproken door een bepaald onderwerp of een pertinente vraag en wil je daarover verder praten met mogelijks andere geïnteresseerden? Misschien bedenk je ‘in het moment’, door hier aanwezig te zijn, dat je een verhaal, een methodiek, een workshop wil delen? Ook dat kan in de open ruimtes. dan kan je anderen daartoe uitnodigen! Nodig anderen uit en plak jouw ‘aanbod’ op de ‘open ruimte’ flappen aan het onthaal.  Een LeerFestival 'voor iedereen die de wereld beter wil maken’. Dat is inderdaad een groot, wijd net dat we willen uitgooien. Waarom willen we zelfs die moeite doen? Omdat wij echt geloven dat in het hart, in de kern, systemische verandering steunt op de relaties en verbindingen in het systeem, én in het gezamenlijk leren dat kan gebeuren in dit veld van relaties. Op dit moment zien we nog te veel ‘bubbels’ van goed bedoelde initiatieven, maar weinigen denken eraan om echt over hun muurtjes te kijken en uit te reiken naar misschien onbekende partners, die ook op hun manier, en onder hun thema, moeite noch inzet sparen om hun stukje van de wereld ook beter te maken. Laten we samenwerken als goede buren en meer wel-zijn en wel-bevinden creëren! Met mekaar, voor mekaar, en ook voor vele anderen rondom ons. Onze capaciteit om anderen te beïnvloeden – onze macht! – komt uit onze verbondenheid, onze heelheid en onze creativiteit; en dus niet uit dominantie of overtuiging. Dit is volgens mij aan politiek doen, maar met een kleine ‘p’. Dus niet ‘een vechten tegen’, maar een ‘aantrekkelijk maken’. Als we een beetje onderscheidingsvermogen loslaten op verbondenheid en heelheid kunnen we 3 verschillende weefsels onderscheiden - die uiteraard allemaal door mekaar lopen! - en waar we aandacht aan kunnen besteden. Het web van relaties: WIE? Buurland wil dit weefsel versterken, en een allereerste voorwaarde is uiteraard elkaar tegenkomen! Samen wat keuvelen, maar ook mekaar diepgaand bevragen. We willen de kwaliteit van relaties verhogen door uitnodigende vragen te stellen, en door voortdurend tot dialoog aan te sporen. Het weefsel van cultuurelementen: HOE? Een nieuwe cultuur wordt maar stap-voor-stap vormgegeven, door het telkens opnieuw te beleven, en gaandeweg elementen er van ‘thuis’ in te weven. Zo is het bijv. ook gegaan met de nieuwe norm rond roken. Vandaar de verschillende sporen in het programma, waar ook rust, reflectie, creatie, ontspanning hun plek vinden. Het verhalenweefsel: WAT? Ook het zogenaamde nieuwe narratief - is het woord 'verhaal' niet mooi genoeg? - wordt maar stap-voor-stap opgebouwd. Ieder van ons heeft een deeltje van dit grotere, nieuwe verhaal en enkel samen kunnen we de grotere puzzle zien ontstaan. Omdat we vinden dat er nog heel wat meer capaciteit nodig is in deze drie weefsels bieden we ook vier trainingen aan die jou meer op weg zetten hierin! Echt de moeite waard. Voor jezelf, de anderen, de wereld.  Een deel van de oorspronkelijke motivatie voor Buurland kwam uit talrijke ervaringen in/met collectieve intelligentie en collectieve wijsheid - oftewel Art of Hosting Conversations that Matter (AoH) - en te merken hoe weinig nog dit soort participatief werken wordt verstaan en/of toegepast.
Eén cruciaal element in deze “kunst van gesprekken hosten die er toe doen” is de echte, wervende vraag te vinden die aan de basis ligt van een probleem en waar we naartoe willen. Deze vraag wordt dan het centrale punt voor de gesprekken of de dialoog die dan volgt. Dus vroeg Rik V. (een oud-gediende in het Vlaamse AoH landschap) mij: “Wat is de leidende vraag van Buurland?” Trouwens, Rik vertelt ook zijn ‘rakeling’ in het Buurland-spoor Pioniersverhalen. Hmmmm… En Dorien, die ik niet meer had gezien na een AoH-training vele jaren geleden, snapte redelijk goed wat ik in lijf en leden aanvoel, maar niet altijd kort en bondig kan verwoorden. Haar vraag was: Wat zijn de principes van de Buurland cultuur? Hmmmm…. Mijn huidige versie voor deze leidende vraag is: Kunnen we samen een nieuwe (regeneratieve) cultuur weven, die iedereen én de plek(ken) laat floreren? Uiteraard hebben we wel al ideeën hier rond; en we pakken het participatief aan (uiteraard)! Je bent meer dan welkom in één (of twee?) van onze ééndag-trainingen, die elk een aspect van deze nieuwe cultuur belichamen: 1. We hebben alle tijd te verliezen: Wat we leren van kunst en creëren in tijden van verandering – met Ineke Hulselmans en Stien Michiels 2. Vanuit stilte in beweging komen – met Natalie Deviaene en An Dours 3. Luisterende Oren en Verhalen sprokkelen - met Marianne Schapmans en een gildelid van de Verhalenwevers 4. De Kunst van Participatief Leiderschap: gesprekken leren hosten die ertoe doen – met An Van Damme en Valérie Carrette Very soft skills. Zachte, maar diepgaande vaardigheden. Erg vernieuwend tov ‘gewoon’ vergaderen of samenkomen. Essentieel en noodzakelijk om balans te brengen. Schrijf je in en pas het geleerde meteen toe tijdens Buurland (als je dat zelf wenst). En/Of… Deel met anderen en nodig ze uit. (deelname aan het Buurland LeerFestival is helemaal niet verplicht) Lees meer hier!  In onze Westerse wereld worden nieuwe dingen meestal bedacht en dan gepland volgens een stap-voor-stap plan. Echter om werkelijk nieuwe dingen te laten ontstaan is op deze manier erover nadenken niet genoeg.
Dat moeilijke woord – emergentie – duidt op iets dat ontstaat omdat er een verbinding is tussen verschillende, goed verbonden elementen. Dit soort van co-creatie kan je niet echt op voorhand plannen, het ontstaat eerder uit de kwaliteit van de relaties. Dus als je uitkijkt naar dit soort co-creatie is het best om de juiste condities ervoor te creëren. En wat die condities dan wel zijn? Verbinden, bij mekaar komen, in gesprek raken, passies bij mekaar brengen, luisteren enz. Zo ontstond recent de volkskeuken in Diest, en ze gaat van start op Buurland! De cv Citadel Diest had eindelijk het officiële contract vast als ‘regisseur van de tijdelijke invulling’ (het is een héél lang verhaal, maar dat is voor een andere keer) en dat moesten we toch vieren als vzw Kwartiermakerij!?! Gewoon een gezellige avond ‘bij pot en pint’ zoals dat heet. Van een vraag aan L. (die kookt voor feesten) of ze voor Buurland kon koken, pikte T. er op in met een vraag of we niet ook een Volkskeuken konden starten in Diest, net zoals L. ook in Aarschot doet. Waarop ik voorstelde: kunnen we dat dan niet starten tijdens Buurland? Van het één kwam het ander, A. bracht 8 anderen mee naar ons eerste overleg, en voila: de Diestse Volkskeuken is geboren! Er zijn al enthousiastelingen die korting hebben bekomen bij de plaatselijke kringwinkel voor borden en bestek en dergelijke en meer en meer mensen melden zich aan om op één of andere manier te helpen (zoals dit aanbod van snijplanken en houten lepels!). Bekeken vanuit een andere hoek, een ander soort conditie kan zijn: initiatief nemen en een punt in de tijd vastzetten waarrond anderen zich kunnen verzamelen. Zoals mijn beslissing dat het tijd is om Buurland in het leven te roepen en vervolgens de beslissing dat Buurland doorgaat op 13 en 14 sept. en ineens contacteer ik mensen die ik wel een beetje ken, of die ik vaak ben tegengekomen op één of ander evenement of waar ik samen mee achter de toog hebt gestaan. En dan blijkt dat ik werkelijk kan bouwen en vertrouwen op die vrij losse band om één en ander echt af te spreken. En zo het LeerFestival mee gestalte te geven! Dit weefsel van relaties is een vruchtbare grond waarin vele zaadjes kunnen kiemen én goed kunnen groeien. Daarnaast zie ik nog het weefsel van de cultuur - wat we als normaal beschouwen van hoe we de dingen doen: recyclage, biologisch eten, inclusie, dialoog, … ) en dan is er nog het verhalenweefsel… allemaal nodig denk ik om onze nieuwe plantjes werkelijk te laten uitgroeien tot een stevig ecosysteem. Meer daarover later! (om te melden dat ons programma online staat! Er is veel, en vanalles!) Wat als je iets gaat missen?? Mijn partner zei net bij het middageten dat hij zich overweldigd voelt. Niet door slecht nieuws, maar door de vele initiatieven, webinars, trainingen, bijeenkomsten - en ook nog eens eigen ideeën! - die allemaal bijdragen tot een betere wereld. Nu ik meer tijd doorbreng op LinkedIn en op Facebook om Buurland als LeerFestival bekend te maken, valt het me op HOEVEEL mensen met echt goede en vernieuwende dingen bezig zijn! Ontzettend veel! Veel organisaties, veel initiatieven, veel individuen waar ik nog nooit van gehoord had. Echt wel anders dan in mijn jong-volwassen leven, toen je bij wijze van spreken dit soort initiatieven op één hand kon tellen.  In mijn eigen leven voelde ik enige jaren geleden al dat ik moest leren keuzes maken vanuit een andere grond dan: "dat lijkt interessant". Er was gewoon té veel interessants!
Gaandeweg leerde ik vertrouwen op mijn intuïtie, mijn subtiel aanvoelen. Mijn hoofd kon wel denken dat ik ergens wilde (bij) zijn, maar vaak gaf mijn dieper, lijfelijk aanvoelen een andere boodschap. Ondertussen heb ik geen last meer van FOMO… Ik weet diep van binnen: ik hoef daar nu niet bij te zijn. Anderen zullen dat doen. Dat is een manier om met complexiteit om te gaan; een innerlijke spier die we te oefenen hebben. En daar krijg je in Buurland alle kansen toe!! Kijk even naar het programma - en maak je nog geen zorgen over wat je precies wil volgen of mogelijks wil aanbieden in de vrije ruimtes - en laat het gewoon wat insijpelen in je geest, en in je wezen. En probeer te vertrouwen dat anderen 'hun ding' zullen doen en dat toch verschillende leerervaringen kunnen samenkomen, dat nieuwe puzzelstukjes kunnen samenkomen en mogelijks nieuwe ideeën kunnen geboren worden. Daar zullen wij als Vuurgroep echt op inzetten! Zo’n programma maken met post-its op een groot vel papier… dat gaat nog. Maar als bijna-70-jarige is het niet evident voor mij om zo’n programma ook nog op een website te toveren. Het lijkt al vlug: dat kan ik niet, nooit gedaan. Maar ik heb de tijd - pensioen/basisinkomen - en ben toch niet vies van nieuwe dingen uitproberen? Toch effe een knoop in mijn maag: kan ik het niet overdragen aan iemand anders? Maar ik heb mijn beproefde recept: rustig gaan zitten, doorademen, en dan de eerste stap laten verschijnen in mezelf. Ja, eerst dat programma op Canva afwerken zegt mijn intuïtie. Geen idee hoe ik dat dan naar de website ga overbrengen later. Gewoon het beeld kopiëren en in de website plakken: niet leesbaar want te groot… toch bij mijn aanvoelen blijven en die Canva afwerken. Die begint er goed uit te zien! (klik hier om het te kunnen lezen)  Nieuwe uitdagingen Worden we niet allemaal uitgedaagd in deze tijden om met een open vizier nieuwe competenties te verwerven? Zoals enkele leden van de vzw Kwartiermakerij zich uitgenodigd (bijna genoodzaakt?) voelden om een coöperatie op te richten om een groot deel van de leegstaande citadel om te vormen tot een bruisend stadsdeel. Met een héle hoop uitdagingen om creatieve oplossingen voor te bedenken: met recyclage materiaal werken, met uitreiken naar het netwerk, met een gezonde brok creativiteit en veel volharding. Zoals ook de vrijwilligers in voedselbos Zwaluweveld, hier in Zichem. Hoe groei je plots van een groepje vrijwilligers die samen graag in de tuin en in de natuur bezig zijn, tot een groep die ook grotere taken moet oppikken: geld verzamelen om het terrein aan te kopen, een crowdfunding in het leven roepen, op zoek naar een coöperatieve structuur, enz. Sofie Mortissen komt het allemaal vertellen op Buurland; naast verschillende andere pioniersverhalen. Handen uit de mouwen
En dan lezen we dit (bedankt Kim!), een beetje wijsheid en aanbevelingen vanuit een “High-Level event on Regenerative Development” in Europese context: “𝐖𝐨𝐫𝐤𝐢𝐧𝐠 𝐟𝐫𝐨𝐦 𝐩𝐥𝐚𝐜𝐞 is a fundamental starting point in RDD because working at the scale of 𝐥𝐨𝐜𝐚𝐥 𝐜𝐨𝐦𝐦𝐮𝐧𝐢𝐭𝐢𝐞𝐬, 𝐜𝐢𝐭𝐢𝐞𝐬, 𝐚𝐧𝐝 𝐛𝐢𝐨𝐫𝐞𝐠𝐢𝐨𝐧𝐬 is where our individual and collective behavior can make the difference that is needed in terms of regenerative development.” Effe vertalen: "Plaatsgebonden werken is een fundamenteel uitgangspunt in Regenerative Development & Design omdat werken op de schaal van lokale gemeenschappen, steden en ecoregio's is waar ons individuele en collectieve gedrag het verschil kan maken dat nodig is in termen van regeneratieve ontwikkeling." Net wat een initiatief als Zwaluweveld doet; of de cv Citadel Diest, of Vliegwiel, of De Broeikas, of … zo vele andere initiatieven en organisaties die we naar Buurland willen uitnodigen om samen te leren én te genieten! En nog een citaat uit dat rapport: “Collectively, there will be a need for more gatherings like this one that 𝐜𝐞𝐧𝐭𝐞𝐫𝐬 𝐬𝐡𝐚𝐫𝐞𝐝 𝐥𝐞𝐚𝐫𝐧𝐢𝐧𝐠 𝐭𝐨𝐰𝐚𝐫𝐝𝐬 𝐩𝐨𝐭𝐞𝐧𝐭𝐢𝐚𝐥 rather than knowledge transfer from the past. People will need to step forward to nurture the seeds that have been planted, and work together to help them 𝐠𝐫𝐨𝐰 𝐢𝐧𝐭𝐨 𝐢𝐧𝐟𝐥𝐮𝐞𝐧𝐭𝐢𝐚𝐥 𝐚𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧.” "Gezamenlijk zal er behoefte zijn aan meer bijeenkomsten zoals deze die gedeeld leren - in de richting van potentieel - centraal zetten, in plaats van kennisoverdracht uit het verleden. Mensen zullen naar voren moeten stappen om de zaadjes die geplant zijn te koesteren en samen te werken om ze te helpen groeien tot invloedrijke actie.” Ha! Dan zitten we met Buurland recht in de roos! Een héél andere bijeenkomst dan diegene waar dit rapport uit voort komt (stel ik mij zo voor). Maar goed en mooi gezegd! Kom je het meemaken? Mee-maken? - dàt soort bijeenkomst? Als je niet wil vervallen in een klassiek conferentie-concept, met alleen sprekers op een podium en vele mensen in het auditorium die enkel kunnen luisteren, dan krijg je een hele puzzel. Niet alleen heb je verschillende ruimtes nodig, zoals een stiltekamer, maar ook een filmzaal en kleinere en grotere ruimtes voor kleinere en grotere groepsmomenten en ook een gezellige bar en een ruimte waar alles samenkomt. En er is ook een podium, en buitenruimte, en je kan zelfs de vleermuizen in een apart deel van de citadel gaan bezoeken (uiteraard onder begeleiding) en wat vergeten we dan nog?   Zoals je misschien kan ontcijferen, dit zijn de stromen die we aanbieden:
Elk van deze stromen / sporen krijgt een plekje in elk dagdeel, en wordt zeer verschillend ingevuld! Vast en zeker ontstaat er FOMO! Ken je dat nog niet? Fear Of Missing Out. In een complexe wereld, in een complex LeerFestival, is het inderdaad nodig dat je je subtiel aanvoelen aanscherpt: waar moet ik zijn op dit moment? Wat heb ik nu nodig? - dit is een oefening op zich die het de moeite waard maakt om af te zakken naar Diest! |
AuteurVlogs en blogs door Ria Baeck, initiatiefneemster van Buurland. Archieven
December 2024
Categorieën |
RSS-feed
Buurland: een gezamenlijke organisatie van verschillende individuen en deze organisaties
|
|
|
|
